bèn
坋 bèn ㄅㄣˋ
坋 fèn
动
(1) 通“文”( wén)。文饰;涂,搽 [paint]
并丹朱坋身,如中国之用粉也。——《后汉书·东夷传》
(2) ——又为地名用字,如“古坋”,地名,在福建
gàn
nǐ
yáng
héng
gǒu
duī
dàng
táo
shì
jué
tiǎo
jī
yí
míng
jīng
chī
zhēng
yì