gēng
菮 gēng ㄍㄥˉ
◎ 古书上说的一种草。
nǎo
xī
cí
guān
yān
yóu
mù
shǔ
shèn
zhuó
xiū
chǐ
ē
yùn
lú
gū
dǐ
zhēn
hěn
mǔ
xiàn
yǒng
huá
mò
guǐ
bèi
náng
qián
hé
péng
bīng
shuǐ
