péng
袶 péng ㄆㄥˊ
◎ 〔衱袶〕古书上说的一种草。
qí
tǒng
shān
lún
zhèn
yìn
juàn
pèi
yā
gē
yóu
quē
tuó
zǎo
mìng
yǎn
rǎn
qū
wāng
gàn
dǎo
zuò
chén
bié
dǎ
xiàng
bāi
jiāo
wán
yì
yū
