tán
榃 tán ㄊㄢˊ
◎ 方言，水塘。多用于地名。
榃 tán
〈名词〉
〈方〉∶坑;水塘 [pit; pond]。多用作地名
jǐn
huī
jiǎo
mù
zhèng
pín
bèi
kè
gāng
dòu
lái
pīng
qú
jīng
kuí
jiē
fēi
yǒu
lǎn
tǒng
jiàn
lù
qiū
chāi
yòu
dài
gōng
lǒng
yín
zhū
quán
áng
yǎn
hùn
xián
kū
