fēng
篈 fēng ㄈㄥˉ
◎ 古书上说的一种竹。
yì
wěi
pī
tí
kào
cán
qiū
xiū
dàn
huàn
zhào
là
shén
huì
wò
shēng
wǎn
láo
hǎn
jùn
bàn
gǔ
nuò
zhā
bǎi
zhá
mán
jué
jǔ
shǎng
zhǒng
mò
fá
gōng
chēng
