fēng
篈 fēng ㄈㄥˉ
◎ 古书上说的一种竹。
biàn
chè
jùn
jiāo
yīng
zhōng
yù
zōng
máo
lǒu
dāi
léi
táng
shèng
bǎng
nài
tuī
zhuǎi
bì
chī
yōng
hù
fǒu
xiáng
fèng
qī
juān
yuán
xián
lǔn
ying
zōu
qiā
xiū
āi
