chén
螴 chén ㄔㄣˊ
◎ 〔螴蜳（dūn）〕a.不安定，如“有甚忧两陷而无所逃，螴螴不得成，心若悬于天地之间。”b.虫行。
bì
piē
zhòu
máo
lǔ
chuò
qìng
hóu
diū
dān
chuǎn
hé
huì
ěr
yù
chá
kē
xiā
zōu
péi
zhǔn
ái
sào
tǎng
pěng
jiē
xié
lǚ
bīn
qún
yuán
nǎ
yāo
mǔ
wú
