chén
螴 chén ㄔㄣˊ
◎ 〔螴蜳（dūn）〕a.不安定，如“有甚忧两陷而无所逃，螴螴不得成，心若悬于天地之间。”b.虫行。
jiàn
bāo
chōng
lì
juàn
cáo
gān
bìng
nán
cuò
jī
hún
ér
wò
yú
yà
chì
qī
píng
fū
xuē
zhū
wǒ
zhēng
rǒng
fù
zōu
āi
tǒng
ěr
shēn
lù
ào
fú
gǒu
