chūn
箺 chūn ㄔㄨㄣˉ
◎ 古书上说的一种竹。
wěi
xùn
sè
ruán
fán
chuāng
lín
róng
mò
mì
téng
gǔ
nà
xiáng
píng
cì
záo
wěng
kuí
qìng
hóng
zhì
dān
hán
niáng
ōu
jiū
pǐ
héng
rào
kuāng
zhā
gē
yòu
tóng